Szczegóły

Super User

Kategoria: Wystawy

Opublikowano: 07 luty 2022

Odsłony: 469

W Operze i Filharmonii Podlaskiej w dniu 05.02.2022r została otwarta wystawa fotografii promująca album Marka Konarzewskiego i Janusza Kupryjanowicza pod tym samym tytułem,w ramach Zimowej Edycji Festiwalu Sztuka w Naturze ,,Ponowa".

Łanga, Słoja, Nietupa, Sokołda, Trejgle, Planta - czy te nazwy brzmią swojsko i znajomo? Poza nieliczną grupką entuzjastów oraz, rzecz jasna ,,tutejszych"' mało kto, nawet w pobliskim Białymstoku, mógłby wskazać lokalizację kryjących się za nimi rzeczułek i miejscowości. Nazwy te są echem historii ostatniej na polskim niżu ,,Terra Incognita", gdzie na wielu cienistych ścieżkach wciąż łatwiej spotkać żubra niż turystę, gdzie forsując przepastne mokradła uroczysk szybko można zrozumieć , dlaczego wybrali je na schronienie powstańcy z 1863 roku i gdzie można poczuć kołatanie zmęczonego serca na stromych podejściach Wzgórz Świętojańskich. Owa ,,Terra Incognita" to Puszcza Knyszyńska - najrozleglejszy w Polsce nizinny kompleks leśny stykający się z Puszczą Białowieską na południu,Puszczą Augustowską na północy, wsparty od wschodu na granicznej rzece Świsłoczy, a od zachodu coraz bardziej ,,podgryzany" przez przedmieścia Białegostoku. Jest to Puszcza niezwykła . Na jej znacznej części , szczególnie w okolicach Supraśla, królują drzewostany szpilkowe, jakby żywcem przeniesione z Syberii. Ale dalej na zachód, tuż za opłotkami Czarnej Białostockiej ustępują one miejsca liściastym lasom Jesionowych Gór, gdzie w wielu miejscach można się poczuć jak w najdzikszych zakątkach sąsiadki - Puszczy Białowieskiej.Jednak ta ostatnia nie może pochwalić się rozległymi, nieomal podgórskimi krajobrazami, których można doświadczać wędrując leśnymi duktami ku Sokółce i Krynkom.

tekst Marek Konarzewski i Janusz Kupryjanowicz

Szczegóły

Super User

Kategoria: Wystawy

Opublikowano: 15 maj 2021

Odsłony: 1633

Fundacja X oraz Park Krajobrazowy Puszczy Knyszyńskiej im. prof. Witolda Sławińskiego serdecznie zapraszają na wernisaż prac graficznych Mateusza Żyłkowskiego - "Bombina i przyjaciele".

Dzieła powstały w czasie szczególnym. Kiedy wszędzie panowała atmosfera zagrożenia pandemicznego. Mateusz dzień po dniu, tydzień po tygodniu szlifował swój warsztat rysunkowy i pokonując szereg przeciwności przygotował cykl prac które mamy zaszczyt Państwu zaprezentować.

Mateusz Żyłkowski ma 24 lata, uczy się w Zespole Szkół nr 16 w Białymstoku.

Prace i wystawa powstały dzięki współpracy Fundacji X z Gminą Michałowo oraz pomocy Parku Krajobrazowego Puszczy Knyszyńskiej.

Wernisaż: 21.05.2021 r. godz. 9.30

Siedziba Parku Krajobrazowego Puszczy Knyszyńskiej im. prof. Witolda Sławińskiego

ul. abp. gen. M. Chodakowskiego 6, 16-030 Supraśl

Szczegóły

Super User

Kategoria: Wystawy

Opublikowano: 03 październik 2018

Odsłony: 15465

Opera i Filharmonia Podlaska - Europejskie Centrum Sztuki w Białymstoku

Współistnienie to stan naturalny. Złożoność form rzeczywistości często niedopasowanych egzystujących obok siebie. Bogactwo treści czasem opozycyjnych biorących udział w kształtowaniu jednej wizji rzeczywistości. Według Berkeleya istnieć to być postrzeganym, esse = percipi. Interakcja postrzegającego i bytu. Postrzeganie jest dla mnie istotą świadomości, oraz istotą malarstwa. Interesuje mnie współistnienie mnogości dyskursów, dysonansów formalnych, sposobów obrazowania, rzeczy odległych od siebie w czasie i przestrzeni w jednym obrazie, uchwyconym jednym aktem postrzegania. Próby budowania obrazu z wielu kodów wizualnych (podobnych do monad Leibnitza) wiążą się z wizją multi-rzeczywistości, których „wspólne” prawa i „uporządkowanie” „odkrywać” może obserwator.

 Współistnienie to stan naturalny. Złożoność form rzeczywistości często niedopasowanych egzystujących obok siebie. Bogactwo treści czasem opozycyjnych biorących udział w kształtowaniu jednej wizji rzeczywistości. Według Berkeleya istnieć to być postrzeganym, esse = percipi. Interakcja postrzegającego i bytu. Postrzeganie jest dla mnie istotą świadomości, oraz istotą malarstwa. Interesuje mnie współistnienie mnogości dyskursów, dysonansów formalnych, sposobów obrazowania, rzeczy odległych od siebie w czasie i przestrzeni w jednym obrazie, uchwyconym jednym aktem postrzegania. Próby budowania obrazu z wielu kodów wizualnych (podobnych do monad Leibnitza) wiążą się z wizją multi-rzeczywistości, których „wspólne” prawa i „uporządkowanie” „odkrywać” może obserwator.

 

Czytaj więcej: Zbigniew Nowicki " WSPÓŁISTNIENIE " Dodaj komentarz